In mijn woonkamer staat een kastje, een zogeheten meidenkast. Twee bruine deurtjes en een grote lade bovenin. Een gewone simpele kast zou je denken. Maar het is mijn medicijnkast, mijn meiden passen er niet in namelijk.

Je staat er eigenlijk nooit bij stil dat handen zo ontzettend gewoon zijn, dat ze altijd doen wat je wilt en dat alles lukt wat je brein ze vertelt te moeten doen. Althans, ik stond er nooit echt bij stil. Mijn handen waren gewoon mijn handen, een complex meervingerig lichaamsdeel. Vijf vingers en een heleboel botjes en kootjes. Ze bewogen als ik ze aanstuurde, en dat was fijn. Het werkte.

Revalidatie is een medische term die herstel betekent. Encyclo.nl zegt zelfs: herstel van ongeschiktheid, teruggave van kracht, het weer gezond maken.

Ziek worden is nooit leuk, je krijgt opeens iets waardoor je lichaam het laat afweten. Gelukkig worden de meeste mensen snel weer beter en is het leed weer gauw geleden, je lijf doet het weer. Je aanvaardt dat het is geweest en gaat weer verder met het gezonde leven.

Een trap lijkt een heel normaal ding. Het heeft vele treden, de ene trap meer dan de ander. Het verbindt de ene verdieping met de andere. Het is over het algemeen een stevige constructie, degelijk gebouwd door goeie vaklui. Je staat daar nooit bij stil als je hem beloopt, bestijgt, beklimt. Afhankelijk van je conditie ben je gewoon opeens boven. Hijgend, puffend of breed lachend met nog genoeg adem. Een trap is een normaal ding.

Wanneer is een ziekte een ziekte? Wanneer ben je officieel  ziek? Wat als de één het een ziekte vindt en de ander het bagatelliseert? Wat als de één nooit ziek mag zijn en de ander als hypochonder door het leven gaat? Wat te vinden van een neuroloog (nummer 2) die je opbelt en zegt dat je CIAP hebt met DVN, dat het een spierziekte is, maar dat je er niet aan doodgaat? Er oud mee kan worden én dat het een langzaam ziekteverloop heeft? Ben je dan ziek of valt het allemaal wel mee?

Wakker worden in bed dat voelt als stroop met een lijf dat in brand staat, benen die voelen als lood. Het is elke dag een hele klus om op te staan, om te herrijzen zeg maar. Raar is dat CIAP juist in de ochtend zich zo manifesteert. Na een hele nacht rust zou je denken dat het juist uitgerust zou moeten zijn.