Buren

Gepubliceerd op 16 oktober 2021 om 10:16

Verderop wonen mijn buren, of zal ik zeggen mijn ‘blije buren’. Deze mensen lijken altijd blij te zijn. Ze lopen met een verende tred, ze lachen altijd, hebben lol met elkaar, zien er overduidelijk gelukkig uit als ze weer door de straat lopen met hun vrolijke hond.

 

Ik zie ze vaak lopen, deze blije buren. Ze joggen, skeeleren, wandelen, zijn bezig in hun voortuin, fluiten, huppelen, kortom ze zijn een graag gezien plaatje in het straatbeeld.

En elke keer als ik ze voorbij zie lopen word ik blij van ze. Ik kan er echt niets aan doen, er komt vanzelf een glimlach op mijn gezicht. Mijn pijntjes en beslommeringen geraken op de achtergrond en een blij gevoel komt in mij naar boven. Ze stralen iets uit deze buren, wat direct op mij overslaat.

Stiekem ben ik natuurlijk ook wel een beetje jaloers op ze. Hoe kan het toch dat deze mensen altijd zo relaxed kunnen zijn? Altijd blij en onbezorgd? Ze zijn een zonnestraaltje in mijn leven, gewoon door er te zijn. Ik zou willen dat ik ook zo kon schijnen.

Maar ik geloof dat dat momenteel niet zo in mij zit. Van al dat solliciteren en afwijzingen incasseren word ik langzaamaan wat depressief. Ga aan mezelf twijfelen wat ik nog kan, wie ik ben, wat ik nog wil met mijn leven. Moet nog 14 jaar werken en heb nu echt geen idee meer wat ik aan moet met mijn leven. Hulpverlenen was altijd mijn zonnestraal. Ik werd er blij van en trots als een traject weer goed was afgesloten, maar nu…
Ik heb werkelijk geen idee meer wat nu nog bij mij past. Welke baan is nu niet te zwaar, maar ook niet te licht, gewoon passend bij mij?

Maar laat ik eerlijk zijn, behalve dat werk heb ik niets te klagen. Ik heb een schat van een vriend, prachtige dochters, trotse ouders en lieve vrienden. Ik heb niets te zeuren. Alleen was werk altijd mijn trots en mijn leven, ik haalde daar erkenning uit en nu ben ik hard zoekende naar wat mijn leven nog inhoud geeft.

En dan zie ik weer mijn blije buren zwierend door de straat en word ik blij van binnen en verdwijnen mijn sombere gedachtes. Dan straalt er een zonnestraal mijn keukenraam binnen en word ik weer warm en gelukkig. Een prachtige glimlach komt op mijn gezicht met hun voorbijgaan.

Ik gun iedereen blije buren. Dat maakt het leven zonnestralend prachtig!

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Anne
2 jaar geleden

Lieve Nicole, tranen in mijn ogen terwijl ik dit schrijf. Ik ben ook blij met zo’n lieve buurvrouw als jij!!